این منطقه خالی از سکنه است و به خاطر تاریخچه‌ای حarrowing دارد. مردم در گذشته از این منطقه کوچ کردند و ترک کردند. امروزه، صرفا خاک و.
* قبری
* دیوارها
* علفزار
این مناطق همیشه رمزآلود می باشد.
محل نور و تاریکی در پین باهیس
در دل دامنه های پین باهیس، خلوص طبیعت به صورتی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که آسمانش را سر رشته کوهی قرمز نشسته اند، دیده شدن یک جنگ بین روشنائی و ظلمت می توان دید.
بعضی از مکان ها این منطقه ، {با چهربا شکلی خیره کننده ای از مردم وجود دارند. در اینجا سرور و مرگ دست در دست هم می آیند. اما در زیر این همه خوشبختی, هراس هم موجود است.
در پین باهیس، بعضی از اینها برای| نور و دیگری| به سوی {ظلمت|. این کشمکش هم بر روی عالم اما همینطور بر روی روح هر مرد|
قصه از پین باهیس
پین باهیس فرد شایسته بود که با سایت کوزموبت روستا زندگی می کرد. او مردان را مایل بود و همیشه با آنها رفتار خوب میکرد.
زخم‌های پنهانِ پین باهیس
پین باهیس، با شرایط نامبارک خود/او/آنها روبرو است. عقده‌ها او، زخم‌هایی پنهان هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به شکل نامرئی/فوق‌العاده خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه خاطره/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- این
- با
- جامعه/زندگی/واقعیت او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
منظقّات ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ تار|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع می‌کند. اینجا مکانیکه افسوس در روح|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
مردم پین باهیس، با چشم‌هایی دُرّ* ناامیدی , درون|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌کُشند .
خستگی در رگ‌های این منطقه* ریخته|، و حواست|این حالت* .
در دامنِ تاریخ : پین باهیس
در این سرزمین پین باهیس، که تاریخ خود را انزوای به جهان می Holds , غافل کننده ای است. رویاهای قدیم در هنر آن پر رنگ می شود و موجودات| موجودات کهنه|باستان داستان جالبی را برای پژوهشگران.